सबद-120
ओ३म् विष्णु-विष्णु तू भणरे प्राणीं । इस जीवन के हावै।। क्षण-क्षण आवै घटंती जावै । मरण दिनों दिन आवै ।। पालटीयो गढ़ कांय न चेत्यो । घाती रोल भनावै ।। गुरु मुख मुरखा चढे न पोहण मनमुख भार उठावै । ज्यूं ज्यूं लाज दुनी की लाजै । यूं त्यूं दाब्यो दावै ।। भलियो होयसो भली बुध आवै ।। बुरियो बुरी कमावै ।।१२०।।
