सबद-117


सबद-117

ओ३म् टूका पाया मगर मचाया ज्यूं हंडियाया कुत्ता ।। जोग जुगत की सार न जाणी । मूड मुंडाय बिगूता ।। चेला गुरु अपरचै खीणा । मरते मोक्ष न पायो ।।११७।।